Gisteren debatteerde de Tweede Kamer over de formatie. En daar werd één ding duidelijk: we zijn weer terug bij af. PVV, VVD, BBB en NSC zijn het de afgelopen weken over werkelijk niets eens geworden. Zelfs niet over hoe nu verder.
Het voorstel van Wilders om opnieuw te beginnen is een keuze voor stilstand. Een keuze voor wéér een vruchteloos rondje langs de velden, alsof de verkiezingen niet al maanden achter ons liggen. Yesilgöz wil toch weer wél in een kabinet maar hoe zo’n kabinet eruit moet zien blijft vaag. Omtzigt sluit een meerderheidscoalitie met Wilders op rechtsstatelijke gronden gelukkig uit maar wil wél gedogen. Alsof je zegt: ik wil zwemmen maar niet nat worden.
We zijn weer terug bij af. De partijen zijn het werkelijk over niets eens geworden.
Frans Timmermans
Met de aanstelling van een nieuwe formateur zijn we weer terug bij de verkenningsfase. We zijn dus bijna drie maanden verder, maar staan weer precies waar we op de dag na de verkiezingen stonden. En het land maar wachten. Dat kunnen we ons niet veroorloven. We kampen met grote problemen die niet mogen wachten op ellenlang formatiegeklungel en uitstelpolitiek. We zitten middenin een wooncrisis. Zes op de tien huishoudens heeft moeite met rondkomen. Er is heel veel werk te doen. Daarom heb ik tijdens het debat ook gezegd: verdoe geen tijd. Wees duidelijk.
Er zijn veel problemen op te lossen, dus de tijd verdoen met formeren heeft geen zin.
Frans Timmermans
Mijn conclusie is voorlopig: PVV, VVD, BBB en NSC willen best met elkaar. Zo is de situatie nu. Wij gaan ondertussen strijdbaar door met het aanvoeren van de oppositie. We weten wat we willen: een eerlijker en rechtvaardiger Nederland. Die belofte hebben we de kiezer gedaan en daar gaan we de komende tijd aan verder bouwen.
